Sen sustun ya..sen yoksun ya..bak Çanakkale şehitleri ayakta.

Dersimli Ahmet Çavuş’un yanında Mardinli Yanık Ömer yan yana ayakta.

Sen sustun ya şimdi ayaklandı Çanakkale Şehitleri ardında Kuvay-ı Milli Şehitleri saf saf.

Bak Üsküplü Yiğit Ali ile Kerküklü İmat en önde geri kalır mı Gazzeli Selahattin bak elinde mavzeri.

Bak elinde sancak ile yetişti Halepli Süleyman,.

Sen oyunda oynaştayken vatan derdi nedir bilmezken kalktı mezarından Sarıkamış şehitleri buz kesen bedenlerinde volkan gibi memleket aşkıyla.

Hani işin çoktu ya sağda solda görmemiştin sen tehlikeyi dayanamadı kalktı yerinden Dumlupınar şehitleri.

Bak süvariler al bayraklı İzmir yolunda yine şu çılgınca düşman kovalayan Urfalı Şanlı Mehmet, bak bak ardında Antepli Gazi Miray var şu onbeşli var ya bıyığı yeni terleyen adı Kahraman memleketi Maraş, şu kim diye sorarsan kefensiz Adı Yamandır kendi gibi.

Sen uyurken gaflet uykularına Samsun’dan doğdu güneş beklemeden Mayıs’ın 19’u…

Mavi bakışlı çakır adam yine başta..

Sessiz ve kırılgan bu sefer bakışları ile sana bakar bak ne diyor’’Ben size tam bağımsız özgür bir ülke bırakmıştım’’ ayaklarında çizmelerini çekmiş daha çamuru kurumadan Amasya, Erzurum, Sivas yollarında…Sen uyurken Angaralı Seymen Fırat dizmiş yarenleri yine boy boy Dikmen yokuşuna bekler Paşasını…

Senin işin çoktu ya vatan elden giderken toplandı dört bir yandan efendiler Ankara’da Ulus’ta’’Hakimiyet Milletindir’’ diye…Sakarya’da koparken fırtına cephede koyun koyuna vuruldu Karslı Hasan ile Aydınlı Çakır Efe sen uyurken….Bak ayakta şehitler..sen uyurken..bana ne Halep’ten, Kırım’dan, Kerkük’ten, Karabağ’dan derken ses verdi Beşparmak Dağlarından Hakkarili Hüseyin ‘’namus günüdür’’diye Kıbrıs’tan.

Sen sağır ve dilsiz iken bir Türkü tutturuldu Türkistan’dan Kaşgar elinden ‘’kanar yaram’’diye mezarından doğruldu Osman Batur idam sehpası arkasında da sen uyudun.

Çok şey oldu sen uyurken adım adım. Hocalıda gecenin bir vakti ölürken bebekler sen derin uykulardaydın.

Dayanamadı kabrinden kalktı Nuri Paşa ve neferler kefenleri kanlı bir kez daha şehit olmak için. Sen uyurken Kırım’da sızıya ses verdi Gaspıralı asır sonrası’’dilde fikirde işte birlik’’diye.

Sen uyurken derin derin feryatlar yükseldi Balkan ellerinde de kalktı yerinden Sadık Ahmet bir kez daha sen uyudun.

Sen gaflet uykusundayken idam sehpasından haykırdı Nejdet Koçak ‘Türkmenem Türkmenem’diye..Uykun ağırdı duymadın Kafkas Kartalı Şamili ya da Bosna da İzzetbegeviç’i…

Tekbir sesleri ile insanları keserken cani çeteleri bir Ezan yükseldi Kabeyi Şeriften Bilal Habeşi’nin sesiyle.

Kıyama durdu o merhametin efendisi yetim Muhammed sağ ve sol yanında melekler saf saf..ağladı bak’’ümmetim ümmetim’’diye sen uykudayken…

Bak Medine’de Fahrettin Paşa kale burçlarından haykırıyor haçlı ordularına’’ben daha ölmedim’’diye de sen uyurken o da öldü…sen uyudun Kosova meydanından kalktı şah-ı Şehit Murad kanayan yarasına aldırmadan,uyuyordun sen hala derin derin bak Fatihle Alpaslan koştu geldi fetih zamanlarından…Horasan elinden Yesevi, Domaniç ovasından Şeyh Edebal duaya durdu sen uyurken.Gözleri görmez gönlüyle bakan Veysel gördü sen görmedin uyudun.

Uyursun sen..su da uyur ama düşman uyumaz…sen uyursun..UYAN ey gaflet uykularından..Bak mezarından kalktı Şehitler bile..bak tarih ne diyor sana Türk evladı…damarlarındaki kana ne oldu.

GÜNGÖR YAVUZASLAN