Güney Azərbaycanın çağdaş poeziyasından neçə parça şe'r çağdaş şaır mühəndis Yəəqub Təqəvi- dən (Toğan)


Sınan Arzu

Bə hey ...
Örtülü qapılardan zaman keçəndə ,
Mən həsrət toxurdum
Qəm dəzgahında,
Günəş çıtlayanda
Arzu baharı
Qara qış sahlın çulğalanırdı .
Zəncirdə axanda
Arzu ,
Tamarzı
Duyğu bəstə lərin məzrab çalmadı .
Güzəlrim şərabda vıdanı içədi ,
dərin səs sızliyi
Örtəndə nəfəs ,
donurdu vədədə
sınan xyallar.
Atlırdı külgyə suyuq Azadlıq

Güneydən Qüzeyə qızaran üfüq
payız vəhəşətini səpələyırdı ;
göynürdü üfüqün göyərən bağrı ,
gecənın naqusu
köklürdü vəhəşət .



Baxa qalsın

Hava dolur,
keşgə darılmaya bağrım .
Çıskın gəlir,
keşəgə yarılmaya bağrım .
Çaxır şiməşək ,
keşəgə yarılmaya bağrım .
Sellərində yuyundurram ,
dalğasıla uvndurram ,
byaz yelkənə qundurram ,
açıqlara
baxa qalsın .



Vəcdan siziltısi

Paslanmış həqiqət ayaqlar altda,
çürüyub , qabığı yuntlanmaqda.
Kürsüdə insanlıq
və hikəlləri
ardıcıl təkrarla fışqalanmada.
Qalmayan vəcdandan
pay umanların
pozunu
birtəhər yergüy çəkəməyır
və vəcdan
külgəlı göyun altında
çırpına çırpına
olu şəküyürü.



Nyıaran

İllərimdən xumar xumar buylanıb ,
emil emil
guzlərində gəzirəm .
Baxışıma
səni naxışlamışam .

Sevəgimizin küçə sində dunuram ,
Yollarıma səriliri ayrılıq .
Gəlişinin məhəbətin ,
dərmə mış ,
gedişinin
möhəntini dadıram .

Alnımdakı
vaxtsız düşən çizəgi lər
yol uzunu ayrılığı danışır.
Gün
Axşamın külgəsində küzərır,
üfüqlardə anılarım dincəlır,
bayılıram xyal damarlarında
baxışına,
gülüşünə
nyıaran .
Yəqub Təqəvi (Toğan)